Geleceğin Enerji Konseptleri - Yakıt Pili

Yakıt hücresi, bilen insanlar ve nispeten az bilenler tarafından atılan nispeten belirsiz bir ifadedir. Belirli bir tasarım ne olursa olsun, yakıt hücresi temel olarak, bir kimyasal işlemin elektrik üretmek için gerçekleştiği bir pil gibi bir hücredir. Ancak bunun gibi durumlarda yakıt hidrojendir. Temel fikir, elektrik üreten bir işlemde hidrojeni oksijenle birleştirmektir. Bu güç daha sonra normalde kendi yaşamlarımızda kullandığımız gibi kullanılır.

Gazeteyi okursanız veya haberleri izlerseniz, yeni bir tane hidrojen yakıt fikri düşünür. Gerçekte değil. Birincisi 1839'da yapıldı. Tabii ki, elbette, etkisizdi ve fosil yakıtlar bol olduğu ve enerji taleplerimiz bugüne kıyasla küçüktü. 1960'lara kadar enerji sistemine çok fazla ilgi gösterilmedi. Birçok iyileştirmede olduğu gibi, NASA İkizler ve Apollo uzay araçlarına güç vermek için yakıt hücrelerini kullanmaya karar verdi. Bununla birlikte, hile bu kısıtlı kullanımı günlük yaşamda geniş yayılmış uygulamalara çeviriyordu.

Sık yanlış anlama, bir yakıt hücresinin yenilenebilir enerjiyi temsil etmesidir. Çok açık, değil. Bu bir cihaz, bir enerji sistemi değil. Hidroelektrik barajın yenilenebilir bir enerji olduğunu söylemek gibi. Baraj, yenilenebilir bir enerji kaynağından yararlanmak için bir sistemdir, ancak kendi içinde bir güç kaynağı değildir. Yakıt hücresi aynı şekilde çalışır. Hidrojenden enerji kullanmak için bir metodolojidir. Spesifik yöntem temiz veya kirli olabilir, zekâya, bir kişi taban malzemesi için kömür veya su kullanabilir. Açıkçası, kömür pek yardımcı değil.

Yakıt hücreleri, teorik olarak, hidrojen içeren herhangi bir madde üzerinde gerçekleştirilebilir. Bu, hidrojen, biyogaz vb. Gibi yenilenebilir enerji kaynakları anlamına gelir. Temel amaç, doğal temiz faydaları nedeniyle suya ve diğer yenilenebilir kaynaklara odaklanmaktır. Örneğin hidrojen kullanıldığında, beton kirliliği veya sera gazı üretmez. Yan ürün sadece sudur.

Hidrojen yakıt hücreleri uygulanabilir bir enerji sistemi haline gelmeden önce aşılması gereken birkaç engel vardır. Teknoloji, yakıt hücrelerinin pratik amaçlar için kullanılamayacak kadar büyük ve ağır olduğu şekildedir. Kötü şöhretli hidrojen otomobili şu anda geçerli değil, ancak öncelikle Alman üreticilerin değerlendirme arabaları değerlendiriliyor. Bir sonraki sorun verimliliktir, yani yakıt hücreleri değildir. Şu anda, yakıt hücreleri fosil yakıtların yaklaşık on katı maliyetle enerji üretiyor ve bu olumlu bir tahmin. Yine, uygulanabilir bir alternatif değil.

Bunlar önemli engeller gibi görünse de, gerçekten bir güç kaynağı olarak hidrojen yakıt hücrelerinin yaşayabilirliğine işaret ediyorlar. Bu sorunlar, prosedürün işe yarayıp yaramadığına değil, teslimatın teknik yönlerine odaklanmıştır. Bir tür olarak iyi olduğumuz bir şey varsa, o zaman teknolojik atılımlar yapıyor. Bir hidrojen atomik silahı inşa edebilirsek, elbette bir hidrojen yakıt hücresi oluşturabiliriz.